Bu gün Peyğəmbərimiz Hz. Məhəmməd Əleyhissalatu Vəssalamın doğum günüdür. Müqəddəs Doğum və Mövlud Qəndili məqaləmiz.
Həyatın məqsədi, yaradılışın mənası silinmiş, yox olmuşdu. Hər şey mənasız başıboşluq və hüzn örtüklərinə bürünmüşdü.
Ruhlar bir şey gözləyir, bir nurun zülmət pərdəsini cırmasını içdən içə hiss edirdi.
O vəhşilik dövründə kainat üfüqündən bir günəş doğuldu. Bu günəş ahirzaman Peyğəmbəri Hz. Məhəmməd Əleyhissalatu Vəssalam idi. Tarixin seyrini, həyatın axışını dəyişdirən bu bənzərsiz hadisə, dünyanı yerindən sarsıdan dəyişmələrin ən böyüyü idi.
İşdə insanlığın ağıl və ürəyində düyünlənilən "Nəçisən, haradan gəlirsən, hara gedirsən?" suallarını, düyünlərini həll edib kainatın Sahibini elan və isbat edəcək bir şəxsin təşrifi yalnız insanların ruh və ürəyində deyil, digər varlıqlarda, hətta cansız əşyada belə əks olunmasını tapacaqdı.
Şərqdən qərbə bütün aləmin nurlara büründüyü, İlahi dəyişmənin təcəlli etdiyi o gecə nələr oldu nələr?
Yəhudi irəli gələnləri və alimləri kitablarında daha əvvəl rast gəldikləri işarə və müjdələrin ortaya çıxdığını gördülər. Kimsənin xəbəri olmadan ən əvvəl onlar bu müjdəni verdilər
O gecə Yəhudi alimləri səmaya baxıb "Bu ulduzun doğulduğu gecə Əhməd doğulmuşdur" dedilər. (1)
Bir Yəhudi irəli gələni Məkkədə Peyğəmbərimizin doğulduğu gecə, içlərində Hişam və Vəlid bin Muğirə, Utbə bin Rabia kimi Qureyş irəli gələnlərinin olduğu bir yığıncaqda,
"Bu gecə sizlərdən birinin uşağı oldu mu?" deyə soruşdu.
"Bilmirik" deyə cavab verdilər.
Yəhudi, "Vallah sizin bu laqeydliyinizdən iyrənirəm!
"Baxın, ey Qureyş birliyi, sizə nə deyirəm, yaxşı dinləyin. Bu gecə, bu ümmətin ən son peyğəmbəri Əhməd doğuldu. Əgər səhvim varsa, Fələstinin müqəddəsliyini inkar etmiş olum. Bəli, onun iki kürəyi arasında kırmızımtırak, üzərində tüklər olan bir mən var "dedi.
Yığıncaqda olanlar Yəhudinin sözündən heyrətə düşdülər və dağıldılar. Hər birisi evlərinə döndüyündə bu vəziyyəti ev xalqına izah etdilər. "Bu gecə Əbdülmüttəlibin oğlu Abdullahın bir oğulu doğuldu. Adını Məhəmməd qoydular" xəbərini aldılar.
Ertəsi gün Yəhudiyə getdilər:
"Bəhs etdiyin uşağın bizim aramızda dünyaya gəldiyini eşitdinmi?" dedilər.
Yəhudi "Onun doğumu mənim sizə xəbər verdiyimdən öncəmi, sonramı?" dedi.
Onlar, "Öncedir və adı Əhməddir" dedilər.
Yəhudi, "Məni ona aparın" dedi.
Yəhudi ilə birgə qalxıb Hz. Əminənin evinə getdilər, içəri girdilər.
Pegamberimizi Yəhudinin yanına çıxardılar. Yəhudi Peyğəmbərimizin kürəyindəki xalı görüncə, üzərinə huşunu itirmə gəldi, pisləşdi. Özünə gəlib ayıldığı sırada,
"Nə oldu sənə, təəssüflər olsun" dedilər.
Yəhudi, "Artıq İsrail oğullarından peyğəmbərlik getdi. Əllərindən kitab da getdi. Artıq Yəhudi alimlərinin qiymət və etibarları da qalmadı. Ərəblər peyğəmbərləriylə qurtuluşa çatacaqlar.
"Ey Qureyş birliyi, ferahladınızmı? Vallah sizə, şərqdən qərbə qədər çatacaq bir güc, qüvvət və bir üstünlük veriləcək" dedi. (2)
Kainatın Əfəndisini dünyaya gətirən bəxtiyar ananın hələ dünyaya gəlmədən görüb gördükləri çox mənalı idi ..
Peyğəmbər Əfəndimizə hamiləykən yuxusunda, "Sən, insanların ən xeyirlisinə və bu ümmətin əfəndisinə hamilə oldun. Onu dünyaya gətirdiyin zaman 'Hər həsəd aparanın şərindən qoruması üçün bir və tək olana sığınaram' də, sonra ona Əhməd yaxud Məhəmməd adını ver."
Yenə özündən çıxan bir nurun işıqlığında bütün şərqi və qərbi, Şam və Busra saray və bazarlarını, hətta Busradakı dəvələrin uzanan boyunlarını gördüyünü Abdülmüttalibə izah etmişdi. (3)
Eyni gecə Hz. Əminə'nin yanında olan Osman ibn Asın anasının gördükləri də belə:
"O gecə evin içi nurla doldu, ulduzların sanki üzərimizə töküləcəkmiş kimi sallandıqlarını gördük." (4)
Bəli bu ülvi anı dilə gətirən Mövludun yazıçısı Süleyman Çələbi bütün bu həqiqətləri bu beytiylə şeirləşdirmişdir:
"Həm Məhəmməd gəlməsi oldu yaxın
Çox əlamətlər meydana çıxdı gelmedin "
Rabiülevvel ayının 12. Bazar ertəsi gecəsi, edilən hesablamalara görə, Miladi təqvimə görə 20 Aprelə bərabər gələn gecə idi.
Dünyanı şərəfləndirən iki Cahan Sərvərinin üzərini o günün bir adəti olaraq bir çanaqla bağladılar.
Ərəblərə görə o zaman, gecə doğan uşağın üzərinə bir qab qoymaq və gündüz olmadan ona baxmamaq ədəd idi. Lakin bir də baxdılar ki, Peyğəmbər Əfəndimizin üzərinə qoyulan çanaq yarılaraq ikiyə ayrılmış, Əfəndimiz gözlərini səmaya tikmiş, baş barmağını əmirdi. (5)
Bəli, bu işarə hər cür küfrün, zülmün, şirkin və hər cür batil inanc və adətlərin parçalanıb yox olması, imanın, nurun və hidayətin kainatı işıqlandırması üçün göndərilmiş bir Peyğəmbər idi.
Eyni gecə Kəbədə tapınılmaqda olan cansız bütlərin çoxunun baş aşağı aşdığı görüldü.
Eyni gecə Kisra sarayının beşik kimi yellənib on dörd balkonunun parçalanıb yerlərə düşdüyü öyrənildi.
Sovada müqəddəs tanınan gölün suyunun çəkilib getdiyi görüldü.
Min ildir yandırılan və söndürülməyən Atəşpərəst atəşinin söndüyü müşahidə edildi.
Bütün bunlar işarə və əlamətdir ki, yeni dünyaya gələn şəxs atəşə tapınmağı, bütə tapınmağı qaldırıb, Fars səltənətini parçalayaraq Allahın izni olmadan müqəddəs tanınan şeylərin müqəddəsliyini ortadan qaldıracaq. (6)
İşdə bu gecəyə Veladet-i Nəbi gecəsi deyir və onun bütün ürəyimizlə, ruhumuzla hər il yenidən yad edib qeyd edirik. Bütün kainatla bu gecəni qarşılayaraq onun aləmə təşrifinə kıyam edirik.
Gətirdiyi əbədi nura, açdığı səadət prospektinə və sünnə-i seniyyesine yenidən sıx sarılmaq və Mövlud Şamını vəsilə edərək ona yenidən biatimizi, bağlılığımızı təzələmək nə uca bir şərəf və nə böyük bir səadətdir.
Uca Rəbbim bizləri sevimli Rəsulunun şəfaətinə nail etsin.
(1) - İbni Sad. Tabakat, 1; 60.
(2) - A.g.e., 1: 162-163
(3) - Təbəri tarixi, 2: 125; İbni Səd. Tabakat. 1: 102.
(4) - A.g.e., 2: 126
(5) - İbni Sad. Tabakat, 1: 102.
(6) - Bədiüzzaman Səid Nursi. Məktubat, s. 161-162
Mənbə: Sosrularlaislamiyet.com